Zaterdag 30 maart

Na alweer vroeg te zijn opgestaan en te hebben genoten van een heerlijk ontbijt gaan we met het busje naar de compound.

Vandaag gaan we proberen zoveel mogelijk werkzaamheden af te ronden.

Weer worden we met open armen ontvangen en de kinderen brengen de stoelen die wij mogen gebruiken alvast naar de boom zodat wij in de schaduw onze soep kunnen drinken en soms even kunnen bijkomen van de warmte. De gravers zijn al bezig met beton draaien en die gaan onverstoorbaar door met hun werkzaamheden.

Voor velen van ons was er een verrassing, Etienne had het plafond van de container geschilderd, dit heeft hij gedaan toen een gedeelte van de groep gistermiddag naar de plaatselijke markt was. Het is een prachtig gezicht en mooi geheel geworden. De binnendeuren worden nu door Cees en Margreet afgeschilderd en daarna zijn de buitendeuren aan de beurt. Voorlopig kunnen we maar één deur schilderen omdat de zon er al teveel opstaat en de verf opdroogt aan de kwast. We moeten dus wachten tot de zon wat weggedraaid is. Aan de binnenkant van de container wordt er nog wat bijgeschilderd en daarna wordt de container uitgeveegd. De groep heeft namelijk besloten om de container ( wat de keuken van de compound wordt ) tijdelijk te gaan gebruiken als computerruimte. Het keukenblok is schoongemaakt en wordt in de container geplaatst. Jeroen en Gert gaan nogmaals het dak op om daar nog wat aan te passen, dit omdat de watercontainer, die in de toekomst op het dak wordt geplaats, voor enige waterdruk moet gaan zorgen. Zij zorgen er ook samen voor dat er in de container, tegenover het keukenblok, een werkblad komt zodat daar de computerschermen op kunnen staan. Het begint al een echte werkruimte te worden. De zes desktop computers die door Piet van Leeuwen uit Wijk bij Duurstede zijn verzorgd en de oude computer van Etienne worden opgesteld. De laptop wordt voorlopig even in het woonhuis gestald.

De bewoners van de compound zijn erg onder de indruk en tonen hun emotie. Het is voor Kaddy allemaal niet zo snel op een rijtje te krijgen, zoveel mensen die haar helpen zodat zij de school kan gaan draaien met haar kinderen, het maakt emotioneel veel bij haar los.

Natuurlijk gaan we tussen de middag ook weer voor een break terug naar het hotel, we moeten toch in de middag nog terug want de werkzaamheden zijn nog niet klaar. Maar eerst nog even stoppen voor een boutje en een moertje voor Gert en Jeroen die zij nog te kort komen. Margreet gaat nog even de markt op om haar bestelde kettingen op te halen, zij treft het niet,  de eigenaar is in gebed, later nog maar eens proberen.

Na de break, zal er door Jan, Wim S en Etienne een bekisting gemaakt worden voor een aantal treden bij de Dixi. Het is dan makkelijker binnenkomen. Het is een prachtig gezicht zoals er gebruik van de Dixi gemaakt wordt, het is natuurlijk een hele verbetering. Of je nu gewend was te plassen en te drukken in een gat, afgeschermd met golfplaten of je doet je behoeft in zo’n luxe gelegenheid !!!!

Willem R is bezig met het controleren van de fundering, het cement wordt volop gestort. Als wij weg zijn zullen deze werkers nieuwe stenen gaan maken, ook hier is weer een mal voor gemaakt. Deze stenen zullen worden gebruikt voor het opmetselen van de muren voor het 1e lokaal.

Jeroen wil graag dat de vlaggen opgehangen worden, Kaddy kan dan gelijk leren hoe ze dit in de toekomst moet doen. Margreet en Kaddy gaan op zoek naar de vlag in een van de schuurtjes die gebruikt worden voor de opslag. En ja hoor, in het hokje waar de kippen eigenlijk zitten worden zij gevonden. De kippen hebben bezit genomen van de vlag en deze lekker onder gepoept. Maar ja ….. 2 eieren werden er ook gevonden. De opslag van het schuurtje wat eerst kippenhok was wordt ontruimd en alles gaat naar de andere schuur, zodat de kippen weer gewoon in hun eigen schuurtje kunnen. De eieren hebben de mensen nodig, deze week hebben de kippen maar weinig productie geleverd, al de onrust zorgt ervoor dat zij van de leg zijn.

Na alles te hebben opgeruimd, het is inmiddels 19.30 uur geworden, komt er een moeilijk moment. Er moet afscheid genomen worden. Dat is niet gemakkelijk, maar eenmaal in het busje, komen we met elkaar tot de conclusie dat er fantastisch werk is geleverd !!!!

Dit bericht is geplaatst in Gambia 2013. Bookmark de permalink.