Vandaag Koninginnedag. Tot ons afgrijzen is Atie begiftigd met een mooie stem en nog voordat wij haar duidelijk konden maken dat wij niet zo gecharmeerd zijn van gezang over ons koningshuis (het Wilhelmus) barstte zij om 6.30 in gezang uit. Wij deden maar mee als de bekende boer die kiespijn heeft, maar dat werd voor een groot deel weer goed gemaakt door het oranje mutsje dat zij de hele dag heeft gedragen. Daarna toch heerlijk ontbeten en vol goede moed om zeven uur vertrokken naar school.
We konden direct aan de slag en begonnen met de witte verf voor de plafonds. Licht blauwe verf open gemaakt en één groepje is de bovenkant van de muren gaan schilderen. Het schoot lekker op. Geheel volgens planning waren we bij de lunch zo ver dat we na de lunch konden beginnen met donker blauw. Groot was onze verbazing dat de donker blauwe kleur lichter bleek te zijn dan de licht blauwe kleur. Met andere woorden: foutje in de organisatie. Wij wisten niet dat Willem bijna kleurenblind is. Maar goed, morgen draaien we het bij de volgende lokalen om.
In onze planning stond ook dat we vandaag de roofvogelshow zouden bijwonen. Hiervoor hadden we plannen gemaakt totdat Bro Yusuf ons mededeelde dat hij gebeld was door een verslaggever van het Gambian news die onderweg was voor een interview en graag een groepsfoto zou maken van de mensen die de London Corner School helpen. Daar wilde natuurlijk iedereen bij zijn. Dan gaan we morgen maar naar de roofvogels. Wachten, wachten, wachten en nog eens wachten maar wel doorwerken. De reporter bleek spoorloos.
We zijn toch maar op tijd gaan lunchen. Om 15.00 kwam hij eindelijk zonder fotograaf. Hij wilde alleen maar een interview. Willem heeft dat gegeven.
De lokalen die we graag af wilden hebben zijn helemaal afgeschilderd. Het verschil met hoe ze waren is geweldig en dat is het resultaat ook (wordt gezegd). Ze zien er weer fris en schoon uit en nadat Atie mooie versieringen heeft aangebracht is het een stuk gezelliger geworden voor de kinderen. We hebben veel lof geoogst. Dick heeft vandaag veel tijd besteed aan het aanbrengen van een aantal nieuwe plafondplaten. Jammer dat hij de verkeerde spijkers kocht, de hamer brak en alle spijkers krom sloeg. Maar met welgemeende adviezen van Etiënne is het allemaal wel goed gekomen behalve dan dat Dick het nodig vond om in zijn val 2 bureaus te slopen. De verband kist is vandaag voorzichtig aangesproken.
Margreet en Paula hebben geleerd tot 10 te tellen en deze cijfers ook op de muur geschilderd. Het zijn aanraak cijfers zodat de kinderen spelenderwijs vertrouwd worden gemaakt met cijfers. Morgen gaan we voor de letters.
De kinderen hebben vandaag les gekregen op de binnenplaats, onder het zeil/doek dat Jeroen heeft mee genomen (3 x 23 kilo). Het was vandaag een zonnige dag en het doek blijkt een uitkomst te zijn. 80 kinderen (3 klassen) in de brandende zon is ook geen pretje. De lessen zijn “gewoon” doorgegaan. We kregen hierdoor een goed kijkje in het lessysteem van Gambia. De discipline en het ontzag die de kinderen hier hebben voor hun leraren is iets wat we nog weleens missen in Nederland. Ook hier maken kinderen onderling ruzie, trekken aan elkaars haren, huilen en zoeken troost en vinden dit vrijwel altijd bij hun leraar. De leraren hebben hier veel meer een taak als opvoeder dan dat zij alleen toegespitst zijn op lesgeven. Deze staat veel dichter bij het dagelijks leven en de omgangsvormen die de kinderen moeten leren en daar wordt veel aandacht aan besteed.
Dag allemaal,
Leuk om de verhalen te lezen en de foto’s te zien! En ook al kwam de reporter zonder fotograaf, jullie zijn toch maar mooi geinterviewd binnen 3 dagen 🙂 . En misschien komt de fotograaf nog een keer, dat kan best. Wij kunnen in Nederland gelukkig wel foto’s van jullie bekijken. Veel succes en plezier nog!
groeten Natascha en Stijn
Hoi Dick
wat doen jullie daar voortreffelijk werk let goed op jezelf kom na gedane arbeid weer gezond naar huis leuk te kunnen volgen wat jullie daar doen.
groetjes Piet en Beitske