Zondag 2 maart 2014

Vandaag is de laatste dag om te bouwen. De taken werden duidelijk verdeeld en er werden prioriteiten gesteld. De riolering, de sanitaire faciliteiten en de elektra hadden deze prioriteiten. Het rechter lokaal moest zo goed als af zijn

 

Wat en werk werd er verzet. De buizen van de riolering werden helemaal tot aan de fecaliën put gelegd door Gerben en Jan. De toiletten en de was tafels werden vakkundig geïnstalleerd door Dick. Lia en Els waren druk bezig met tegels leggen. Arjen, Daniël en Marianne gingen verder met de elektra. Etienne en Pauline maakte het overige schilderwerk werk af waar ze aan bij konden. Wim is bezig gegaan met het metselen van de waterput bij de container en Willem was druk bezig met alle puntjes op de i te zetten.

 

De mensen die buiten aan de slag waren hebben heerlijk kunnen genieten van het zonnetje. Ook vandaag was het weer lekker warm en de mogelijkheid om vocht te verliezen was aanwezig.

De deuren voor de toiletten werden bezorgd net als het “kerk”raam voor in het rust gebouw. Helaas was er niet genoeg tijd om deze meer te plaatsen.

 

Kaddy was deze ochtend druk bezig met het plaatsen van de cijfers op de muren van het rechter klaslokaal. Oh ze zag er weer prachtig uit. Dit keer gekleed in witte bescherm kleding zodat haar kleren niet onder de verf kwamen te zitten.

 

Er is afgesproken dat we op de compound eten zodat we meer werk kunnen verzetten. We willen ervoor zorgen dat alles waar we mee bezig zijn wordt afgemaakt. De maaltijd was verzorgd door de moeder van Kaddy. Grote stokbroden gevuld met vis, spaghetti, ui en andere ingrediënten waarvan we niet precies weten wat het was. Maar 1 ding kunnen we wel zeggen het smaakte heerlijk.

 

Na de lunch ging iedereen weer snel aan de slag want zoveel mogelijk werk moest worden afgemaakt.

Aan het eind van de dag hingen alle toiletten en wastafels, we hadden stromend water. De riolering was klaar. Op 1 badkamer na waren alle lampen gemonteerd. Het frame van het 2de schoolbord was geplaatst. De zichtlijn van de tegels in het rechter gedeelde was bijna klaar en er moet nog een klein stukje worden afgemaakt. Ook waren de naambordjes opgehangen, hopelijk overleven deze het regenseizoen wel.

 

Dan komt het miste van de bouwreis het opruimen. Tegen deze tijd is het lampje bij de meeste mensen uit. Ondanks dit werd er goed werk verricht. Gelukkig kregen we hulp van de kinderen uit de buurt. Ze wilde allemaal helpen, soms werd er gevochten om een bezem.

Ook werd nog even de 2de watertank op de juiste plaats gezet zodat wanneer er water gebracht wordt dit makkelijk kan worden afgeleverd. De waterpomp die hierin stond moest van de vader van Kaddy uit de tank worden gehaald wand anders werd hij misschien gestolen.

 

Er werd nog een drankje gedronken, kleding overhandigd en de kinderen kregen ballonnen. Wat een feest. Op een gegeven moment stond er een hele groep kinderen om Daniël heen die allemaal ballonnen wilde. Sommige probeerde het meerdere malen maar ze hadden geen kans tegen het geheugen van Daniël.

Terwijl een groot aantal van ons dorstig op een drankje hadden zitten wachten bleek deze echter al gewoon op tafel te liggen in een plastik zak. Wat kan een gedeeld flesje coka cola toch heerlijk smaken.

 

Er werd aan Kaddy laten zien hoe de riolering werkte door water in het toilet te gooien en dan maar wachten tot dit er in de fecaliën put weer uit kwam. Helaas verliep dit laatste niet helemaal volgens plan en kwam er na 15 min wachten nog geen water uit. Er was ook niet zo veel in gegooid maar om er zeker van te zijn dat hij het doet gaan Jan, Dick en Willem morgen terug.

 

Dan de groepsfoto. Eerst de bouwers waarna de bouwers en de familie. Toch lastig om dan een fotograaf te vinden die wel weet hoe de camera werkt. Maar gelukkig kwam er een aardige dame ons redden uit deze verkrampende situatie.

Het afscheid was moeilijk maar we vertrokken met een vervuld gevoel. Er is een band versterkt/ontstaan met de familie die we altijd bij ons zullen dragen.

Dit bericht is geplaatst in Gambia 2014. Bookmark de permalink.